‘Bevredigend werk kan nooit het leven of de liefde vervangen, maar zonder is het leven dor.’ —David Brown

Leven en werken vormen idealiter een harmonieus geheel, vind ik. Maar om me heen zie ik een andere realiteit, een waarin werk voor veel frictie zorgt. Denk aan Frankrijk, waar ze een wet hebben aangenomen die ‘het recht om onbereikbaar te zijn’ voor werknemers regelt — dat is misschien wel het beste voorbeeld van iets dat simpel lijkt maar grote impact heeft: het steeds verder oprukken van het economische denken ten koste van het equilibrium van het individu. Reden om continu uit te kijken naar ideeëngoed van mensen die ons daarbij helpen. Dit keer uit een onverwachte hoek.

David Brown (1916-2010) was een filmproducer. Een succesvolle producer als je weet dat hij onder meer werkte aan Jaws en A Few Good Men, twee onverbiddelijke klassiekers. Kort na zijn overleden trof ik een artikel met achtentwintig werk- en levenslessen van Brown. Je eerste reactie is misschien wat moet ik met de opvattingen van een Hollywoodman, maar dat gaat meteen over. Het moet een feest geweest zijn om deze man te kennen, laat staan met hem te werken als je deze lessen doorneemt. Behalve van wijsheid getuigen ze ook van humor. Ze werden oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Variety.

Het zijn pareltjes, ook voor wie niet in de filmbusiness werkt. Mijn favoriet is, zonder meer, nummer vier.

1. Een executive die niet zijn baan op het spel durft te zetten voor een project waarin hij gelooft, zou zijn baan moeten kwijtraken.

2. De visie van één persoon, goed of fout, is meer waard dan de consensus van twaalf. Vertrouw op passie.

3. Leunen op de meningen van anderen is een luie en rampzalige gewoonte. Darryl F. Zanuck gaf opdracht om meningen van lezers uit de marges van synopsissen te verwijderen. Barry Diller las, terwijl hij bij Paramount werkte, compleet materiaal — boeken, toneelstukken of filmscripts — vóórdat hij besloot een productie het groene licht te geven.

4. Bevredigend werk kan nooit het leven of de liefde vervangen, maar zonder is het leven dor.

5. Applaus tijdens de dailies (MV: met met de filmcrew bekijken van de vandaag gerealiseerde opnamen) is geen garantie voor het succes van de film maar een betere indicatie dan geen applaus.

6. Waar staat geschreven dat een regisseur van boven de vijftig, met diverse films op zijn naam, niet de voorkeur verdient boven een regisseur die jonger is dan dertig, met alleen een paar festivalprijzen in zijn resumé? Hetzelfde geldt voor schrijvers.

7. Casting als betaling voor seks is een slecht idee. Het is uitgeprobeerd door enkele groten in de filmindustrie. De uitslag was dat het leidt tot slechte prestaties op het witte doek en in bed.

Pauze. Achtentwintig levenslessen is te veel om in één keer te absorberen, vind je ook niet? Binnenkort meer.

Martin Vesseur
Copywriter, auteur, podcaster, redacteur, uitgever